W dniu 19 września 2021 roku wszedł w życie nowy przepis Kodeksu cywilnego – art. 4462 — przepis ten przyznaje najbliższym członkom rodziny osoby poszkodowanej u której doszło do ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, skutkującego niemożnością nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej z rodziną prawo do domagania się przyznania przez sąd odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w postaci niemożności nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej z poszkodowanym.
Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks cywilny z dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1509) wprowadzająca ten przepis wchodzi jak wspomniano w życie w dniu 19 września tego roku, jednakże ustawodawca wyraźnie w artykule 2 wskazał, że do zdarzeń, których skutkiem jest niemożność nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej przez najbliższych członków rodziny z poszkodowanym z powodu wyrządzenia u niego ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, powstałych przed dniem wejścia w Zycie niniejszej ustawy, stosuje się nowy przepis art. 4462 co oznacza, że prawo domagania się zadośćuczynienia za „zerwane więzi” przysługiwać będzie również najbliższym członkom rodzin osób poszkodowanych w zdarzeniach, które miały miejsce jeszcze przed wejściem z życie nowego przepisu, o ile jeszcze nie uległy one przedawnieniu.
Dla usystematyzowania wskazać należy, że zgodnie z art. 442′ kodeksu cywilnego roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Jednakże jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Przy czym warto podkreślić, że przedawnienie roszczeń osoby małoletniej o naprawienie szkody na osobie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat dwóch od uzyskania przez nią pełnoletności.
___________________
Niniejsza publikacja nie stanowi porady prawnej, ani opinii prawnej i posiada jedynie charakter poglądowy autorów publikacji.